De voortdurende cacaoreis

Costa Rica, wat is dit toch een mooi land met haar rijke biodiversiteit: wildlife, vulkanen, watervallen, 29 National Parks en natuurlijk haar cacao.

Mijn dag begon om 3 uur ’s ochtends. Ik had mijn huurauto de vorige avond geregeld voor een vroeg vertrek vanuit San José. Mijn eerste stop was het National Park van Barbilla. Het grondgebied van het National Park van Barbilla omvat zo’n 11,994 hectare en bestaat voornamelijk uit bosgebied, met zowel vochtige als zeer vochtige tropische regenwouden. Hier leeft een grote diversiteit aan flora en fauna vanwege de vele hoogteverschillen die variëren tussen de 360 tot 5,300 voet in meer Nederlandse termen hoogte variërend tussen de 110 tot 1,617 meter boven zeeniveau.

Het kostte 2,5 uur om op de plaats van bestemming te komen. Godzijdank was de auto een four-wheel drive, want de laatste 17 kilometer was een onverharde weg voordat ik aankwam bij de community van Brisas de Pacuarito. Eenmaal aangekomen moest ik samen met een lokale gids mijn weg vervolgen, omdat de route gevaarlijk en bijna onmogelijk is om op eigen houtje te betreden. Het was een gladde en uitdagende hike over een niet-bestaand pad door het regenwoud. We zijn de provinciegrens overgestoken van Limón naar Cariago, door het water de rivier Rio Danta overgestoken., welke de officiële grens van het National Park van

Barbilla is.

Terwijl ik mijn gids volgde door de rivierstromen, kwamen we aan bij een prachtige waterval genaamd Terciopelo. We waren compleet in the middle of nowhere, helemaal alleen. Enkel vogels, tropische dieren en het geluid van de waterval op de achtergrond, waanzinnig! Toen we eenmaal terug waren gekeerd bij de community was het tijd om Nortico te bezoeken: een kleine cacaoboerderij in de provincie Cartago. Het was anderhalf uur rijden naar deze unieke locatie.

Om eerlijk te zijn was dit tevens mijn allereerste bezoek aan een cacaoboerderij ooit, dus ik was erg benieuwd naar wat ik zou gaan zien en ervaren.

Bij aankomst werd ik opgehaald door Alex. Hij is het hoofd van de cacaoverwerking bij Nortico. Een van de eerste dingen die hij mij vertelde was dat cacao een aanbeden drank was en dit ook nog steeds is. Cacao werd gedronken om een connectie te maken met de Goden. Vanwege deze status was de cacaoboon ook de eerste geldsoort dat als handelsvaluta werd gebruikt in de 18 e en 19 e eeuw.

Het was tijd om het terrein te ontdekken, waarvan ik eerst dacht dat het groter zou zijn. Ik was overweldigd door de verschillende cacaobomen en de verschillende vormen en kleuren van de cacaovruchten. Ik wandelde langs de diverse soorten cacaobomen, zag ook een paar bananenbomen en wat andere planten en nam hier uiteraard wat indrukwekkende foto’s van. Blijkbaar zorgt deze mix van planten en bomen voor een duurzaam ecosysteem. Kort daarna vertelde Alex mij dat de uiteindelijke kleur van hun cacao afhangt van het ras. Dit kan variëren van geel naar oranje, ook het is essentieel om de cacao op het juiste moment te plukken.

In Nortico groeien er acht variaties van de ‘Trinitario Cacao Fino de Aroma’, wat verwijst naar een hoge kwaliteit van cacaobonen met karakteristieke en verfijnde smaken en geuren.

Fun fact: slechts 7 tot 8% van de cacaoproductie is geclassificeerd als zuivere cacao door de International Cocoa Association (ICCO), de rest is ‘gewone’ of eigenlijk meer ‘massa’ cacao.

Het keurmerk ‘Cacao Fino de Aroma’ voor 100% zuivere cacao kan alleen afgegeven worden aan cacaobonen die van de zeldzame soorten Criollo of Trinitario cacaobomen komen.

Zuivere cacao zorgt voor chocoladesmaken die fruitig, bloemig en kruidig kunnen zijn met houttonen, noten en karameltonen evenals een rijke en uitgebalanceerde chocoladebasis. Cacao Fino de Aroma geeft een diepere en een meer gevarieerde smaak dan de meeste mensen zich kunnen voorstellen.

Sorry, terug naar de Nortico Cacao Farm!😅

Na mijn gesprekken met Alex ontmoette ik Aldo, een van de medeoprichters van de Nortico Cacao Farm. Samen met zijn vrouw Ann-Elin (de andere oprichtster) runt hij dit familiebedrijf. Aldo gaf mij een zitplek met een prachtig uitzicht over hun cacaoboerderij, met daarachter een groen bergachtig landschap zoals je

die alleen in je dromen denkt te zien. We begonnen te praten over de geschiedenis van de familieboerderij, duurzaamheid, en het verhaal van bodem tot boom tot cacaoboon tot een verkoopbaar product. We hadden het over hun passie voor cacao, en hoe zij als bedrijf kunnen blijven floreren:

met alleen het verbouwen van cacao kom je er niet. Je moet creatief omgaan met de mogelijkheden om als bedrijf te blijven draaien en om voldoende inkomsten te genereren.

Tijdens ons gesprek voegt Ann-Elin zich bij ons omdat ze erg benieuwd was naar wie de Cacao Brothers zijn, hoe wij kijken naar cacao, en of we daarin matchen. Ze wilde meer weten over onze waarden, visies en transparantie. Ze wendde zich direct tot haar telefoon en keek naar de video’s en foto’s op de Cacao Brothers Instagram, wat resulteerde in vragen over wie we zijn en waar we voor staan.

Een enorm dankjewel aan Aldo, Ann-Elin en Alex: mijn verwachtingen zijn overtroffen. Als er een mooie samenwerking tussen de Caca Brothers en Nortico in het verschiet ligt, laten we dan kijken wat de toekomst ons brengt. Pura Vida!

Het was een eer en een genoegen om deze unieke cacaoboerderij in Costa Rica te mogen bezoeken.

Helaas worstelen veel kleine cacaoboerderijen met de harde economische realiteit, wat het een enorme uitdaging voor ze maakt om cacao te blijven produceren. Dit leidt soms tot moeilijke beslissingen, waaronder het verkopen van hun boerderijen. Nortico is op zoek naar kleine lokale boerderijen in hun omgeving, zodat zij hun werk in harmonie kunnen uitbreiden voor een betere toekomst voor iedereen.